Aklınıza harika bir fikir geldi. Bir sohbet sırasında, bir toplantıda, araba kullanırken, kitap okurken, duş alırken veya tam da uykuya dalmadan önce… Daha önce hiç düşünmediğiniz yeni, ilginç, yaratıcı bir fikir, bir kıvılcım gibi parladı ve sönüp gitti.
İnsan zihninin tuhaflıklarından biri bu: Bazen en iyi fikirler, rüzgardaki fısıltılar gibi sesini duyuramadan kaybolup gidebiliyor aklımızdan. Gürültüye, endişeye, rehavete yenilebiliyor düşüncelerimiz. Dahası düşündüğümüz şey ne kadar yeni ve sıra dışıysa, aklımızdan çıkma ihtimali o kadar yüksek.
Peki ama neden? Neden yaşıyoruz bu sinir bozucu durumu? Ve daha da önemlisi bunu engellemek nasıl mümkün olur?