Düşüncelerimiz beynimizin dili gibidir. Konuşmak için kelimeleri kullandığımız gibi, beynimiz de kendimizle iletişim kurmak için düşünceleri kullanır. Gerçeklik algımızı, düşüncelerimiz yaratır ve hayatımızın hikayelerini düşüncelerimiz şekillendirir. Yaptığımız ya da yapmadığımız, yapamadığımız birçok şeyin gerisinde, zihnimizin sessiz karanlığında, kendimize söylediklerimiz saklı.

1. Zihnimizde sürüp giden iç diyaloğun ardındaki psikolojik temel nedir? Çok çeşitli konularda yargı ve fikir oluşturma eğilimimizi neler yönlendirir?

2. Kendi kendimize konuşma tarzımız ve zihnimizde oluşturduğumuz hikayeler neden iç dünyamızı etkilemekle kalmaz, aynı zamanda dış gerçekliğimizi de şekillendirir?

3. Bir dürtüye evet veya hayır demeden önce iç sesimize kulak vermek ve o anda kendimize neler söylediğimizi fark etmek için, farkındalık yaratmak için adım adım neler yapabiliriz?